ΣΤΟ 167% ΕΩΣ 1.550% ΔΙΕΥΡΥΝΘΗΚΕ Η ΨΑΛΙΔΑ ΣΤΑ ΑΓΡΟΤΙΚΑ ΠΡΟΪΟΝΤΑ ΜΕΤΑΞΥ ΤΩΝ ΤΙΜΩΝ ΠΑΡΑΓΩΓΟΥ ΚΑΙ ΚΑΤΑΝΑΛΩΤΗ Τρεις το λάδι, τρεις το ξίδι, 3.000 το λαδόξιδο

Πώς γίνεται ο παραγωγός να πουλάει σιτάρι 0,15 ευρώ το κιλό και το ψωμί να κοστίζει στον καταναλωτή 2,29 ευρώ (διαφορά 1.543%); Ο αμπελουργός να παίρνει 0,15 ευρώ το κιλό το σταφύλι αλλά το χύμα κρασί να φτάνει στο 1,7 ευρώ το κιλό στον καταναλωτή, δηλαδή 752% παραπάνω!

Η επαναληπτική έκθεση της
ΠΑΣΕΓΕΣ, δύο χρόνια μετά, σε 28 βασικά προϊόντα διατροφής είναι αποκαλυπτική για τη γιγάντωση της ψαλίδας τιμών παραγωγού και αγοράς προϊόντων από τον καταναλωτή, πλην οπωροκηπευτικών, αφού οι Ελληνες καταναλωτές πληρώνουν από 167% (μήλο Ζαγοράς) ώς και... 1.543% (ψωμί χωριάτικο) παραπάνω τα προϊόντα διατροφής.
Η διαφορά τιμής περιλαμβάνει: έξοδα μεταφοράς, τυποποίησης, επεξεργασίας, ψυγείων, μισθοδοσίας προσωπικού κ.ά. Ομως και πάλι η απόσταση είναι χαώδης. Καρτέλ, κερδοσκοπία, ελληνοποιήσεις είναι το σαράκι της αγοράς τροφίμων.
«Το μεγάλο άνοιγμα της ψαλίδας οφείλεται στην κερδοσκοπία, την αδιαφάνεια συναλλαγών, τον αθέμιτο ανταγωνισμό, τον οικονομικό εκβιασμό των μεγάλων αλυσίδων λιανικής πώλησης (σουπερμάρκετ)», υποστηρίζει ο γενικός διευθυντής της ΠΑΣΕΓΕΣ, Γιάννης Τσιφόρος.
Καθώς οι μεγαλύτερες διαφορές τιμών παρατηρούνται στα δημητριακά, τονίζει ότι οι εισαγωγείς δημητριακών είναι σε κυρίαρχη θέση, διότι Ελληνες παραγωγοί-συνεταιρισμοί δεν έχουν δικές τους μονάδες μεταποίησης. «Εχουμε μια ευθύνη, διότι όταν πουλάς μόνο πρώτες ύλες και όχι τυποποιημένο προϊόν, πάντα χάνεις».
«Δεν δικαιολογείται η διαφορά 1.550% από το χωράφι στο ράφι», επισημαίνει ο πρόεδρος της Γενικής Συνομοσπονδίας Αγροτικών Συλλόγων Ελλάδας (ΓΕΣΑΣΕ), Γιώργος Γωνιωτάκης. «Ειδικά τις γιορτές, η ψαλίδα τιμής παραγωγού/καταναλωτή ανεβαίνει, διότι οι κερδοσκόποι παίρνουν τα προϊόντα σε εξευτελιστικές τιμές, αφού βρίσκουν τους παραγωγούς στην ανάγκη».
Ελληνοποιήσεις και ανακατέματα
Η ελληνική αγορά, λέει ο κ. Γωνιωτάκης, «υποφέρει από τις ελληνοποιήσεις και τ' ανακατέματα. Ξένα προϊόντα, τα νοθεύουν και τα πωλούν ως ελληνικά. Φέρνουν απ' έξω παγοκολόνα χυμού, με ελάχιστο κόστος, τον ανακατεύουν με λίγο ελληνικό χυμό και... πάρε κόσμε».
Η πολυδιάσπαση των ελεγκτικών μηχανισμών του κράτους, εξηγεί, δημιουργεί διάσπαρτες υπηρεσίες, που αδυνατούν να ελέγξουν την αγορά.
«Ο ΕΦΕΤ ανήκει στο υπουργείο Υγείας, η Επιτροπή Ανταγωνισμού στο υπουργείο Ανάπτυξης, το ΣΔΟΕ στο υπουργείο Οικονομικών, ελέγχους κάνει το Γενικό Χημείο του Κράτους, οι νομαρχίες, που πλέον οι αρμοδιότητές τους περνούν στις περιφέρειες.
«Μία στις δύο ετικέτες προϊόντων είναι παραπλανητική», τονίζει ο κ. Τσιφόρος. «Μπορεί να δείχνει την Ακρόπολη και ο μούστος να είναι... Χιλής. Χρειάζεται επιτέλους ν' αποκτήσει η Ελλάδα επικαιροποιημένο σύγχρονο μητρώο εμπόρων-διακινητών με κανονικά τιμολόγια, κεφάλαια, ρήτρες, όταν μεταφέρουν τρόφιμα. Να υπάρξει βάση δεδομένων, όπως στο εξωτερικό, διότι είναι τεράστια η απώλεια εισοδήματος από τις ελληνοποιήσεις».
Σχεδόν σε όλα τα προϊόντα διατροφής, ακόμη και σε λιπάσματα και φυτοφάρμακα, ισχυρίζεται ο κ. Γωνιωτάκης, «υπάρχει καρτέλ, με 3-4 "παίκτες", που κάνουν παιχνίδι. Δυστυχώς δεν ελέγχεται κανείς από πλευράς κράτους».
ΠΗΓΗ